فرناز محمدیان| شهرآرانیوز، از آن‌جا که نام و نام خانوادگی از جمله عناصر اصلی هویت شخصی محسوب می‌شوند، اصل بر ثبات و دوام آنهاست. تغییر مکرر یا بی‌ضابطه نام، می‌تواند روابط حقوقی افراد را مختل کرده و به حقوق دیگران لطمه بزند. به همین دلیل، قانون‌گذار تنها در موارد معینی اجازه تغییر نام را داده است.
مطابق ماده ۲۰ قانون ثبت احوال، انتخاب برخی نام‌ها ممنوع است و دارندگان این نام‌ها می‌توانند برای اصلاح آن اقدام کنند. مهم‌ترین این موارد عبارت‌اند از:
نام‌هایی که موجب هتک حرمت مقدسات اسلامی شوند؛ مانند «عبداللات» یا «عبدالعزی».
اسامی مرکب ناموزون که عرفاً یک نام محسوب نمی‌شوند؛ مانند «سعیدرضا» یا «شهره‌فاطمه».
عناوین و القاب رسمی یا افتخاری؛ مانند «دکتر»، «سروان» یا «خان».
نام‌های زننده یا مستهجن که موجب تحقیر یا مغایرت با ارزش‌های انسانی و مذهبی باشند؛ مانند «گرگ»، «گدا» یا «لات».
نام‌های نامتناسب با جنس فرد؛ مانند «اشرف» یا «اکرم» برای مردان.
نام‌هایی با کلمات زائد یا اشتباهات املایی مانند «منیجه» به جای «منیژه».
هم‌نام بودن اعضای خانواده (پدر، مادر، خواهر یا برادر).
تبدیل نام‌های عربی به صورت فارسی مانند «رحمن» به جای «رحمان».
تغییر نام پس از تغییر دین یا جنسیت با حکم مراجع ذی‌صلاح.
تغییر نام‌هایی که برگرفته از ایام هفته‌اند.
افراد بالای ۱۸ سال، یا افراد زیر ۱۸ سالی که حکم رشد دارند، می‌توانند شخصاً به اداره ثبت احوال مراجعه و تقاضای تغییر نام ارائه کنند. در مورد افراد صغیر یا محجور، پدر، جد پدری یا سرپرست قانونی با ارائه مدارک لازم این درخواست را ثبت می‌کند.
همچنین تغییر نام مذهبی نیز بلامانع است، به‌شرط آن‌که نام جدید نیز مذهبی بوده و کاربرد بیشتری نسبت به نام قبلی داشته باشد.